صرفاً جهت پس نوشت:
تفأل حافظ : خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود / گر تو بیداد کنی شرط مروت نبود
مولوی نوشت : ولله به شهر بی تو مرا حبس می شود / آوارگی کوه و بیابانم آرزوست
تراک نوشت : فصل پاییزی من که می رسه / فصل اندوه سفر سر می رسه
شعر نوشت : تنهایی گل های بی باران ...
احوال نوشت : حال همه ی ما خوب است اما تو باور نکن!
احساس نوشت : خیلی کارها روی دستم مانده، حوصله اش نیست، به خصوص آرایشگاه
امروز دوچرخه اخوی عزیز را تحویل گرفتم. ورزشی که از بچگی دوستش داشتم. یحتمل تا هوا خوب است فاصله شرکت تا خانه را رکاب خواهم زد!
آی آنهایی که با افسوس دستی به شکم گنده تان می زنید و می گویید خوشا به حالت، کاش ما هم، وزن تو را داشتیم!!! خب تکانی به خودتان بدهید. با پرخوری و تن پروری چیزی عایدتان نمی شود. ما برای چاق نشدن و تعادل اندام خود، خون دلها خورده ایم ;)
خیلی چیزها برای من از نان شب هم واجب ترند! مثل خواب بعد از ناهار ...
برای اولین بار در طول عمر کاری، مرخصی طولانی مدت دو هفته ای رفتیم! همیشه در حد یک هفته و یا ده روز بود اما این بار دل به دریا زدیم و ...
مسافرت خوبی بود. خوش گذشت. جای دوستان خالی!
استرس تله کابین گنجنامه و زیبایی غار علیصدر همدان
کوچه پس کوچه های خاطره انگیز و عطر شب باغ انار قم
باران زیبای تجریش و نیاوران و لذت یک هوای خوب در تهران
از خاطرم نمی رود
افسوس که در این شهر لعنتی از نیازهای اولیه بشر هم محرومیم. آخر چرا اینقدر به تو تعلق خاطر داریم؟!
+ طوفان، معاونت مربوطه نامربوطه مان را جابجا کرد و بالاخره پس از شش ماه تشریفش را برد ولی هنوز سک و نک هایش باقیست.
یعنی فقط آب و هوای داغون اهواز با ما سر سازگاری دارد. نمیدانم در وسط مسافرت این تب و لرز از کجا پیدایش شد که برنامه های سفر را قاطی پاتی کرد.
خیر است ان شاالله
ان شاالله واسه دو هفته
شرکت تعطیل!
کار تعطیل!
زندگی مجازی تعطیل!
وبلاگ تعطیل!
رفتیم مرخصی ...
بلاگفا ....
بدرود تا همیشه زمان
ای حسرت پنجره ی اتاق
خانه از نبودنت آذین بسته
این وقت کشی پایانی ندارد!
صرفاً به عنوان دفترچه خاطرات قدیمی از بلاگفا یاد خواهم کرد و زین پس تراوشات ذهنی ام در اینجا خط خطی می شوند!
