کلبه چوبی خیال

یک دشت بی نهایت سبز
یک آسمون صاف با اندکی ابرهای در حال گذر
و یک کلبه چوبی تنها
کافیست تا
خیالم را پر کند...!

شنبه های تلخ!

شنبه, ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۱:۲۴ ب.ظ

بعد از یک فرود مایوسانه، بال ها را باز می کنم و به آسمان پرواز می کنم

اما تویی که دوباره با یک سنگ به سویم نشانه می روی

باز با بال و پری خسته و زخمی می افتم

از تلخی حضورت، به کدام آسمان گریز باید کرد؟؟؟


لعنت به شنبه هایی که می آیی!!!

  • میم مثل من

اول شخص